Wednesday, March 05, 2008

MANUSIA

Mawar Hitam.. Jatuh Terurai, Lalu Pecah Jadi Debu..
Tangkainya Menghujam Setiap Nadi Manusia Yang Tersisa..
Rintih Tangis Pilu Atas Nama Bumi, Langit, dan Udara..
Semua Melebur Menjadi Paradigma Yang Sentosa..
Ya..Kita _MANUSIA_

Apa Maksud Tuhan, Menciptakan Pelangi Atas Hujan..Yang Dapat Membuat Anak Malaikat Pilu..
Apa Maksud Tuhan, Membuat Refleksi Pada Air Yang Merayu..
Apa Maksud Tuhan, Menciptakan Iblis Dalam Diri Bidadari..
Apa Maksud Tuhan, Membuat Matahari Terbungkus Elok Benang Awan..
Apa Maksud Tuhan, Menciptakan Pedih Tersanding Bahagia..
Apa Maksud Tuhan, Menciptakan Rerumputan Yang Menipu..
Apa Maksud Tuhan, Menciptakan Dedaunan Yang Berkelebatan..
Apa Maksud Tuhan, Membuat Air Mata Anak Manusia Mengering Atas Jiwa-Jiwa Kosong Yang Berserakan??


Itu Hanya Tanya Seorang Manusia, Atas Fakta Paling Sempurna, Tentang Hidup Dan Jagat Raya..
Dimana Satu Sisi Bumi Memiliki Warna Sekaya Pelangi..
Diiringi Sisi Lain Dunia Yang Semakin Biru Membeku..

"Atas Nama Tangis Lapar Anak Manusia.."
"Atas Nama Jiwa-Jiwa Yang Berserakan.."
"Atas Nama Luka Yang Takkan Pernah Terobati.."
"Atas Nama Kehancuran Titipan Sang Pencipta.."
"Atas Nama Perang Antar Koloni-Koloni Hawa Nafsu.."
"Atas Nama Kita... MANUSIA..."

MANUSIA..Punya Cinta dan Benci Yang Terpadu
MANUSIA..Punya Hati Sehangat Matahari, Dan Hati Sedingin Embun Pagi
MANUSIA..
Punya Seribu Alasan Untuk Bilang: Saya Hanya Manusia

Satu Yang MANUSIA Lupa..
Menjaga Dunia, Atas Nama Cinta..
Menjaga Titipan Kuasa, Atas Nama Cinta..
& Menjaga Sesama, Atas Nama Cinta..




1 comment:

Nico Wijaya said...

... dan mencintai cinta. *ngelanjutin dikiit:)*